ένα κείμενο της Didem Köktaş

(ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση στο περιοδικό)

Ξύπνησα με λαχτάρα γι αυτόν. Η καρδιά μου ένα πηγάδι.Βγάζει νερό από το πηγάδι.Έπλυνα το πρόσωπό μου με το δροσερό νερό. Άνοιξα το παράθυρο. Ο άνεμος κουνούσε τα φύλλα του γιασεμιού.Έγραψα ένα ποίημα. Άγγιξα τα φύλλα. Διάβασα το ποίημα στον άνεμο. Ίσως αυτή τη στιγμή ζωγράφιζε. Ίσως άκουσε το ποίημα.Ίσως να ζωγράφιζε γιασεμιά σε άσπρα φύλλα.Ίσως κοιμόταν βαθιά. Ίσως έγραφε ποιήματα για γιασεμιά. Άγγιζα τα φύλλα του. Το νερό δροσερό, ο άνεμος ελαφρύς, η λαχτάρα μεγάλη. Ζωγράφιζε εμένα με γιασεμιά στα μαλλιά μου.

Σκίτσο: Edson Fernandes

(μπορείτε να δείτε το κείμενο στα αγγλικά εδώ)