Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019
Κάποιες φορές τα πράγματα είναι πιο απλά από ό,τι νομίζουμε
Την προηγούμενη Κυριακή, 10 Φλεβάρη, ένα ακόμα από τα πολλά μέρη του μουσικού αφηγήματος, πραγματοποιήθηκε στο Πλουμί. Ο Κωστής Μακάκης, μαζί με τον Αλέκο Φανουράκη, που αποτέλεσαν μαζί τους πρώτους που έπαιξαν και άρχισαν τα "γλέντια από νωρίς το απόγευμα", συνάντησαν το Βαγγέλη Συλιγάρδο, σε μια βράδιά, που όπως είχε ανακοινωθεί, αποτελούσε "Επιστροφή στις ρίζες και όχι μόνο". Ακολουθούν κάποια από τα στιγμιότυπα, τα συμπεράσματα και γενικά όλα όσα συνειδητοποιήσαμε εκέινη τη βραδιά.
γράφει ο ακροβάτης
Έχει συχνά επισημανθεί και από εδώ, ο τρόπος με τον οποίον πραγματοποιούνται τα γλέντια και οι μουσικές εκδηλώσεις, στο συνεταιριστικό καφενείο παντοπωλείο Πλουμί στις Αρχάνες καθώς και οι λόγοι για τους οποίους η σκηνοθεσία, ο σεβασμός, η συνδιοργάνωση, αποτελούσαν, αποτελούν μονόδρομο, γι αυτά, τόσο εκεί, όσο και γενικότερα. Όπως γραφόταν μάλιστα μια εβδομάδα πριν, για ένα άλλο κρητικό κατά βάση γλέντι, είναι εξαιρετικά ευχάριστο, οι βραδιές αυτές, αποτελώντας έναν από τους πολλούς τρόπους για να παίζεται η μουσική στις μέρες μας, να γίνεται κτήμα όλο και περισσότερων ανθρώπων, που από τους ίδιους τους μουσικούς μέχρι και το κοινό, ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι, ανοίγοντας νέους δρόμους για το μέλλον, προσπερνώντας τα κακώς κείμενα γύρω μας, εκπαιδεύοντας μας σε μια άλλη, επίκαιρη αλλά και αναγκαία για το μέλλον πραγματικότητα.
Σε μια τέτοια πράγματικότητα λοιπόν και με ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων να εκφράζονται μέσα από τη μουσική, την κρητική αλλά και γενικότερα, και σε ένα περιβάλλον που οι συναντήσεις μας μαζί της δείχνουν να πολλαπλασιάζονται με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, οφείλουμε να πούμε πως τα όσα ζήσαμε την Κυριακή 10 Φλεβάρη ήταν απολύτως διδακτικά, από κάθε άποψη.
Το "Επιστροφή στις ρίζες και όχι μόνο" ξεκίνησε λίγο μετά τις 8, με τους τρεις μουσικούς, να ξεδιπλώνουν είναι η αλήθεια μια μεγάλη γκάμα του κρητικού και ευρύτερα παραδοσιακού ρεπερτορίου, με ένα πλήθος από όργανα, και φυσικά με τις ερμηνείες τους. Ο Κωστής Μακάκης με το λυράκι και το βιολί, ο Αλέκος Φανουράκης και ο Βαγγέλης Συλιγάρδος με τα λαούτα,κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού για περίπου 4 ώρες, προκαλώντας όλων των ειδών τις αντιδράσεις. Άλλωστε, όπως αναφέρθηκε και στην αρχή αυτού του άρθου, πρόκειται για μουσικούς, που στην πλειοψηφία τους, μας έχουν χαρίσει πολλές στιγμές στο χώρο, τόσο τις Κυριακές όσο και σε άλλες στιγμές.
Κάπου εδώ αρχίζει η διδιακτική διάσταση της βραδιάς.
Το "Επιστροφή στις ρίζες και όχι μόνο", αποτέλεσε σίγουρα μια βραδιά, όπου τρεις άνθρωποι ξεδίπλωσαν τις ικανότητες και εκφράστηκαν μέσα από τη μουσική που έπαιξαν και παρά το γενικό κλίμα του γλεντιού, δεν ήταν λίγες οι στιγμές ήταν ξεκάθαρα μουσικές, με αυτοσχεδιασμούς, ερμηνείες και αλληλεπιδράσεις. Αποτέλεσε με όλη του την ποικιλία, ένα ακόμα μουσικό γεγονός.
Με βάση το παραπάνω, όσοι βρέθηκαν στο χώρο, έδωσαν στο τελικό αποτέλεσμα το δικό τους λιθαράκι, μιας και ειδικά στις στιγμές που περιγράψαμε, ανταποκρίθηκαν με πολλούς τρόπους, από το χειροκρότημα μέχρι το χορό.
Την ίδια στιγμή, η βραδιά μας έκανε να αναμετρηθούμε, με όλα όσα όλοι οι συντελεστές της, έφεραν μαζί τους, συμμετέχοντας ή παίζοντας σε ένα γλέντι, γεγονός λογικό, σε μια εποχή που όπως έχουμε ξαναπει, τα γλέντια είναι αρκετά διαδεδομένα, και διοργανώνται, με πολλές αφορμές, τρόπους και κίνητρα κάθε είδους. Παραδείγματος χάρη, ζήσαμε την αναμέτρηση του ενισχυμένου ήχου με το κοινό, και την αναζήτηση μιας ισορροπίας εντάσεων,καθώς και τα όσα προκαλεί η ταυτόχρονη παρουσία τόσων διαφορετικών ανθρώπων στο χώρο.
Σε γενικές γραμμές, προέκυψε ένα βασικό συμπέρασμα: ανεξαρτήτως των συνθηκών, των ανθρώπων και της στιγμής, πάντα, αργά ή γρήγορα, διαφένεται η αξία της άμεσης αλληλεπίδρασης της μουσικής, των μουσικών και του κοινού, μιας αλληλεπίδρασης που όταν δε βασίζεται σε πεδία παράπλευρα, αλλά στην ουσία της, μπορεί ακόμα και για κάποιες στιγμές, να δώσει στιγμιότυπα που θα θυμόμαστε για καιρό. Όλα αυτά, πάντα υπό την προϋπόθεση, πως σε τέτοιες βραδιές, οι πρωταγωνιστές, όχι μόνο νοιώθουν ελεύθεροι να εκφραστούν αυθόρμητα, αλλά συντονίζονται και μεταξύ τους, χωρίς τίποτα, μα τίποτα να τους εμποδίζει. Τότε είναι και που τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι νομίζουμε για τέτοιες βραδιές.
Το "Επιστροφή στις ρίζες και όχι μόνο" αποτελεί πια παρλελθόν. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ένα νέο στιγμιότυπο στο μουσικό αφήγημα εξελίσσεται. Πιο συγκεκριμένα, απόψε, 17 Φλεβάρη, οι τόνοι αλλάζουν και "Πάμε απόψε για σεργιάνι, για ξεφάντωμα τρελό" με τον Παναγιώτη Καπιζιώνη, το Χριστόφορο Παπανικολάου και τη Βασιλική Τσιφτσή, στο συνεταιριστικό καφενείο παντοπωλείο "Πλουμί".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου