Οι διαστάσεις, οι πλευρές και οι πτυχές , στη χρονιά του project, διευρύνονται και όλο και νέες ιδέες προκύπτουν.

Από αυτό το μήνα, μια νέα συνήθεια, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της μέχρι τώρα χρήσης του χώρου, τα όρια όσων αυτή τη χρονιά προκύπτουν, καθώς και όσα  έχουμε ήδη αναγγείλει. Την ίδια στιγμή, όσο εντυπωσιακά και ίσως κατά κάποιους υπερφύαλα ακούγονται αυτά και όσο και αν οι πρόσφατες ανακοινώσεις διατείνονται ότι το κτίριο είναι ένα άλλοθι για όσα συμβαίνουν μέσα και γύρω από αυτό,  αυτό που σήμερα θα περιγράψουμε και αρχίζει από αυτό το μήνα, στηρίζεται στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων του χώρου, στην ανάγκη να αυτοσχεδιάσουμε και να τον δούμε σε άλλες εκδοχές από αυτές που έχουμε συνηθίσει, καθώς και στην ανάγκη να μοιραστούμε περισσότερες στιγμές σε αυτόν.

Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα προβολών στο καφενείο, έχει εξερευνηθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, με κάποια σαφή εμπόδια, με πολλές προοπτικές, με σκεπτικισμό γύρω από τα όσα και τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματοποιηθούν, ενώ στις λίγες απόπειρές που έγιναν συστηματικά, φάνηκε αυτή η αντίφαση, της ανάγκης από τη μία να βρεθούν άνθρωποι στο χώρο και να μοιραστούν κάποια κινηματογραφική δημιουργία, είτε από τη σκοπιά του θεατή, είτε από τη σκοπιά του δημιουργού, του τρόπου εκείνου ωστόσο που θα κάνει σαφές, ότι αυτές οι προβολές δεν είναι μια οικονομική υπόθεση δημόσιας προβολής, ή ένα ακόμα άλλοθι για κάποια κατανάλωση, αλλά ένας ακόμα τρόπος να βρεθούμε πιο κοντά, να συζητήσουμε, να μοιραστούμε.

Το 2018 έχει μπει λοιπόν για τα καλά, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, νέα δεδομένα έχουν έρθει, το κτίριο είναι όντως το άλλοθι για όλα αυτά που στεγάζει, είναι εκείνο που θα αποτελέσει το χώρο όπου τα κομμάτια του συνολικού project εκτίθενται, παρουσιάζονται και συμμετέχουν, είναι όπως θα φανεί και στη συνέχεια ο χώρος όπου τόσο αυτά που ήδη συμβαίνουν θα συναντήσουν όλο και περισσότερους, και θα γεννήσουν νέες ιδέες, πρωτόγνωρα και δύσκολα εγχειρήματα που είτε πρόκειται είτε ήδη γράφουν τα πρώτα τους δείγματα.

Στα πλαίσια όλων των παραπάνω λοιπόν και μέσα σε αυτό το κλίμα, οι προβολές επανέρχονται, αξοποιώντας όλη αυτή την έμπνευση, όλα αυτά τα δεδομένα, και μια πολύ βασική ανάγκη, να βρεθούμε πιο κοντά, να απολαύσουμε μια προβολή και το κλίμα της, να συζητήσουμε μεταξύ μας, είτε ακόμα και με τους ίδιους τους δημιουργούς της και να γίνουμε μέρος μιας συνήθειας που θα διαδίδεται όλο και περισσότερο.

Κάπου εδώ λοιπόν και από αυτό το μήνα, έρχονται οι "Προβολές δωματίου".

Οι "Προβολές δωματίου" δεν αποτελούν δημόσιες προβολές, ή προβολές που προσελκύουν τους θεατές τους με βάση αποκλειστικά την ταινία που προβάλλεται. Αποτελούν την προσπάθεια μιας ομάδας ανθρώπων να χρησιμποιήσουν με έναν ακόμα τρόπο το χώρο,μέσα από τη μεταξύ τους συνεννόηση και την κοινή εμπειρία μπροστά σε ένα πανί, είτε από την πλευρά του θεατή, είτε από την πλευρά του δημιουργού. Ως εκ τούτου, δεν έχουν σκοπό να εκμεταλλευτούν, να ιδιωποιηθούν ή να καταπατήσουν τα δικαιώματα ή την αξία του δημιουργού τους, ίσα ίσα σκοπεύουν στο να αναδείξουν την αξία των δημιουργιών, όταν αυτό είναι δυνατό και να ενθαρρύνουν νέες δημιουργίες και εγχειρήματα. Αποτελούν μία ακόμα συνήθεια στα πλαίσια του χώρου και του project να τσαλακώνεται, να αλλάζει μορφές και να προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε γεγονότος. Οι "Προβολές δωματίου"  είναι κάτι πολύ παραπάνω από την απλή μετατροπή ενός καφενείου σε χώρο προβολής. Αποτελούνται από κινούμενες ιστορίες και εικόνες, ήδη γνωστές αλλά και πρωτότυπες. Όπως είναι φυσικό λοιπόν, δε θα μπορούσαν παρά να πραγματοποιούνται, για λόγους συμβολικούς αλλά και ουσιαστικούς, δίπλα σε εκείνο το μέρος του παντοπωλείου και του χώρου, όπου συνδέεται με τέτοια περιεχόμενα, στο "Μικρό Ράφι στα αριστερά" για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.

Οι "Προβολές δωματίου" λοιπόν, ξεκινούν από αυτό το μήνα στο Συνεταιριστικό καφενείο παντοπωλείο "Πλουμί". Για περισσότερες πληροφορίες, συμμετοχές και ιδέες, και δεν έχετε παρά να τις αναζητήσετε, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στο χώρο.