γράφει ο ακροβάτης

Η πρώτη φόρμα βασισμένη στη συνάντηση ενός χώρου, με ένα μουσικό είδος είναι γεγονός και ξεκινά αυτό το μήνα στο συνεταιριστικό καφενείο παντοπωλείο "Πλουμί".
'Συμβαίνει στα πέριξ" λοιπόν και ένα πλήθος από συναντήσεις, μουσικές κατά κύριο λόγο αλλά όχι μόνο, συναποτελούν επί της ουσίας ένα νέο project, χωρίς προηγούμενο.
Το "συμβαίνει στα πέριξ" είναι η τρίτη φόρμα στο Πλουμί μετά τις συναυλίες και τα γλέντια από νωρίς το απόγευμα, η οποία ωστόσο, σε αντίθεση με τις προηγούμενες δεν προσδιορίζεται από τη στιγμή διεξαγωγής ή από τη διάρκειά της, ούτε από τον τρόπο που διατάσσονται οι καρέκλες ή ο χώρος. Πρόκειται για μία μουσική φόρμα που συνεκτικός κρίκος αποτελεί το ίδιο το μουσικό είδος. Από την άποψη αυτή ανοίγει ο δρόμος για μια μεγάλη βεντάλια εκδηλώσεων, διαφορετικών αλλά και παρόμοιων μεταξύ τους, χωρίς ωστόσο τόσους περιορισμούς.



Ακολουθούν επτά λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος  να συναντηθούμε στα μικρά ή μεγάλα ραντεβού της νέας φόρμας:

1. Κατ' αρχήν το ρεμπέτικο ανήκει σε εκείνες τις περιπτώσεις μουσικής που είναι αρκετά δημοφιλείς σε μουσικούς, κοινό και χώρους που το φιλοξενούν. Διαμόρφωσε και διαμορφώνει πολλά χρόνια τώρα τη δική του κουλτούρα καθώς και το δικό του τρόπο ζωής σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων από τους παραπάνω, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι ασχολούνται με αυτό και σε θεωρητικό επίπεδο, ράβοντας και κόβοντάς το σε επιμέρους κομμάτια, χωρίζοντας και ταξινομώντας το σε διάφορες κατηγορίες, ενώ άλλοι το επικαλούνται για να το συνδέσουν με άλλες συνήθειες ή για να αντιπαλέψουν άλλα εντελώς διαφορετικά μουσικά ρεύματα. Με άλλα λόγια το ρεμπέτικο είναι ένα είδος που για διάφορους λόγους έχει κακοποιηθεί στο όνομα του κέρδους, των κοινωνικών συνθηκών, της τεμπελιάς του μυαλού, ή ενός status quo, που όπως συμβαίνει και με άλλα μουσικά είδη, το χρησιμοποίησε για να επιβεβαιώσει τίποτα παραπάνω από τον ίδιο του τον εγωισμό σε πολλά επίπεδα.
2. Την ίδια στιγμή το ρεμπέτικο έχει πολύ λιγότερα στεγανά από όσα με τα οποία περιγράφεται συνήθως. Δεν πρόκειται για ένα είδος που άξαφνα προέκυψε εκ του μηδενός, ούτε που τέλειωσε το ίδιο απότομα. Όπως μπορεί να δει κανείς ακόμα και από τα όργανά του, συνδέθηκε και πήρε τη θέση του στη χρονική μουσική αλυσίδα με προγόνους, ξαδέρφια αλλά και απογόνους, όπως συνέβη με τη μουσική γενικότερα. Πιο συγκεκριμένα, το ρεμπέτικο είναι φυσικά συνδεδεμένο με τη μουσική της μικράς Ασίας, της εγγύς και όχι μόνο ανατολής, όλου του πλούτου της, αλλά και εντός συνόρων της κρητικής, ευρύτερα παραδοσιακής, και γενικότερα όλων των δώρων που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες,  χωρίς υποτιμήσεις αλλά και χωρίς υπερβολές πάνω σε αυτή την πραγματικότητα.
3. Ο τρίτος λόγος είναι ότι είδη όπως το ρεμπέτικο, όχι μόνο αποτελούν μέρος αυτής της αλυσίδας, αλλά επιβεβαιώνουν ότι αυτό το νήμα όχι μόνο δεν ξεκίνησε να ξετυλίγεται από κάποιο σημείο και μετά, ούτε κόπηκε, ούτε δέθηκε κόμπο, αλλά έχει διάρκεια και συνεχίζεται. Αυτός ο ισχυρισμός και η μελέτη του, είναι απαραίτητος όρος για να συλλάβει κανείς τη σχέση του ανθρώπου με τη μουσική, από όποια θέση και αν την προσεγγίζει.
4. Ο τέταρτος λόγος είναι σχέση του συγκεκριμένου χώρου με τη μουσική γενικότερα. Μέχρι τώρα αυτή η σχέση περιγράφηκε μέσα από μουσικά μαθήματα, μουσικές ομάδες αλλά και μέσα από φόρμες σταθερές όσο αφορά το χρόνο, τον τρόπο διεξαγωγής, τον τόπο και το ρόλο του κάθε συμμετέχοντα στη διάδραση μεταξύ των μουσικών και του κοινού. Για πρώτη φορά όλα τα παραπάνω  μπαίνουν σε γενικότερο επαναπροσδιορισμό, και αυτό δοκιμάζεται μέσα από την αναμέτρηση με ένα μόνο είδος.
5. Ο πέμπτος λόγος είναι η σχέση με τη μουσική και τους μουσικούς γενικότερα. Όπως συνηθίζεται να λέγεται σε αυτό το χώρο, μουσική δε μπορεί να αποτελεί με οποιοδήποτε τρόπο ντεκόρ ή συνοδευτικό ανθρώπων που καταναλώνουν αλκοόλ ή γενικότερα καταναλώνουν σε μεταμεσονύκτιες ώρες και ότι η αλήθεια αυτή είναι κάτι που πρέπει να υπενθυμίζεται με κάθε ευκαιρία, τόσο θεωρητικά, όσο και έμπρακτα με μια φόρμα που δοκιμάζει όλους άλλους τρόπους για να αποδοθεί ένα τέτοιο είδος σε όλες του τις διαστάσεις.
6. Ο έκτος λόγος αφορά σε ένα φυσικό επακόλουθο. Όπως είπαμε παραπάνω το ρεμπέτικο συνδέθηκε με τη μουσική χρονική αλυσίδα και με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, κάτι που δεν αποτελεί φυσικά αποκλειστικότητά του. Είναι φυσικό λοιπόν αυτό να συνδέεται και με άλλες μορφές τέχνης, ή με άλλες συνήθειες ή μορφές έκφρασης των ανθρώπων. Εκείνες  λοιπόν οι περιπτώσεις όπου η ρεμπέτικη μουσική, από τη ζυγιά μέχρι τη θεματολογία και από τους συνθέτες μέχρι τους ερμηνευτές, συνδυάστηκε και ενέπνευσε, ή συνδυάζεται και εμπνέει ακόμα και σήμερα άλλες μορφές τέχνης ή έκφρασης, καθώς και όλες οι περιστάσεις κατά τις οποίες οι άνθρωποι συνόδευαν με αυτή τη μουσική, είναι μέρος του όλου εγχειρήματος και είναι πολλοί εκείνοι οι δημιουργοί, που η δουλειά τους αξίζει να αναδειχθεί στο ευρύ κοινό.
7. Ο έβδομος λόγος είναι και ο πιο ενδιαφέρων από όλους. Αφορά στο έμψυχο δυναμικό, στους μουσικούς που εκφράζονται και μέσα από αυτό. Γύρω αλλά και δίπλα από το ρεμπέτικο, υπάρχει ένα εξαιρετικό πλήθος, πολλά υποσχόμενων μουσικών, δημιουργών διαφορετικών γενιών και καταβολών, που ασχολούνται, μελετούν, αρνούνται να αναμασήσουν, εξερευνούν,μαθαίνουν, πειραματίζονται, σέβονται, αναβιώνουν και πάνω από όλα χαίρονται τόσο γι αυτή τους την ενασχόληση, όσο και για όλες τις διαπιστώσεις που αναφέρθηκαν σε αυτό το κείμενο  σε σχέση με το ρεμπέτικο, την τέχνη και τη μουσική γενικότερα. Μέσα από τις δραστηριότητες αυτής της ανοιχτής φόρμας δίνεται η ευκαιρία σε όλους αυτούς να συναντηθούμε σε αυτά τα μεγάλα και μικρά ραντεβού.
 

 Το "συμβαίνει στα πέριξ"  λοιόν είναι εδώ. Ξεκίνησε αυτό το μήνα με  "ρεμπέτικα και προρεμπέτικα στο τραπέζι" ενώ ακολουθεί ένα δεύτερο ραντεβού, αυτό με τον καραγκιόζη που επιστρέφει, με ζωντανή μουσική και γλέντι μετά, όπως συνηθιζόταν παλιά. Ο "Γαμος του μπαρμπα-Γιώργου και το γλέντι μετά" αυτό το Σάββατο στο Πλουμί.