"Το Ιnsomnia είναι ένα πειραματικό άλμπουμ από τις πρόσφατες νυχτερινές ηχογραφήσεις σε αυτοσχεδιασμούς. Low fi ή trip hop επιρροές ανάμεικτες με ακουστικά όργανα και ανατολικά μουσικά στοιχεία."

Insomnia. Αϋπνία.

Οι γραμμές αυτές γράφονται ένα παγωμένο απόγευμα, ενώ το Insomnia, το ολοκαίνουργιο album ενός τόσο κοντινού αλλά και τόσο μακρινού μας μουσικού, ακούγεται στο χώρο. Είναι δύσκολο για το γράφοντα να συγκρατήσει τα συναισθήματά του απέναντι σε αυτό που ακούει, απέναντι κυρίως στο ίδιο το γεγονός. Εξηγούμαι.

Ο Φάνης Καρούσος είναι αυτό που λέμε μουσικός του κόσμου. Όχι τόσο γιατί τα μουσικά του δημιουργήματα κατηγοριοποιούνται σε αυτό που θα λέγαμε ethnic μουσική, όσο γιατί είτε κανείς τον γνωρίζει, μουσικά ή προσωπικά, είτε όχι, αλλά ειδικά αν τον γνωρίσει με κάποιο τρόπο, αντιλαμβάνεται πως τα όσα μαθαίνει αφορούν σε κάτι μεγαλύτερο από μια περιοχή, ένα είδος, ένα όργανο, μια καλή στιγμή, κάποιες περγαμηνές ή έστω σε μια συμπάθεια.  Καταλαβαίνει με άλλα λόγια  ότι αυτό που έχει απέναντί του είναι κάτι μεγαλύτερο από κάθε συμβατικό περιορισμό κάτι γενικά μεγαλύτερο.

Για να γίνουμε πιο αναλυτικοί, ο Φάνης Καρούσος αποτελεί ένα από τους βασικούς μουσικούς σαντουριού στην Κρήτη αλλά και πανελλαδικά, που εδώ και χρόνια φέρνει ξανά κοντά μας παίζοντας και διδάσκοντας, σε ντόπιους αλλά και ξένους, όχι μόνο το ίδιο το όργανο και τη μουσική που παίζεται με αυτό γενικά, παραδοσιακή και άλλη, αλλά και ένα ρόλο χαμένο, αυτό του σαντουριού στη μουσική της Κρήτης και μάλιστα με μια προσέγγιση όχι ερευνητική ή μουσειακή, αλλά σύγχρονη και κυρίως μουσική. Μετά την παρουσία του στο εξωτερικό, το τελευταίο του album: Neveser, καθώς και με όλες εκείνες τις ευκαιρίες που έχει κανείς να τον συναντήσει μουσικά, κάπου εδώ και σε αυτές τις συνθήκες, μας συστήνει κάτι απρόσμενο, ίσως όμως πλήρως αναμενόμενο: το Insomnia.

Όπως γράφτηκε στην αρχή της παρουσίασης, αντιγραμμένο από την περιγραφή του ίδιου του album, το Insomnia,  είναι αυτό θα έλεγε κανείς βιαστικά, ...μουσική στο μπλέντερ.

Ο ισχυρισμός αυτός είναι εν μέρει σωστός. Πρόκεται, όπως εξηγείται, για ηχογραφήσεις με επιρροές από είδη μουσικής φαινομενικά μακρινά από το σαντούρι, ή από τη μουσική που φαντάζεται κανείς ότι θα ακούσει, ή που μέχρι τώρα έχει ακούσει. Όπως όμως επίσης εξηγείται πρόκειται για ηχογραφήσεις νυχτερινές (εξ ου μάλλον και ο τίτλος), αυτοσχεδιαστικές,με στοιχεία ανατολικά, όργανα ακουστικά (παίζει ο ίδιος ο Φάνης Καρούσος) αλλά και όχι μόνο (στο trains coming, trains going, ηλεκτρικές κιθάρες παίζει ο Αντώνης Χατζηαντώνης). Το γεγονός αυτό, οδηγεί τον ακροατή, ειδικά τον μη μουσικό, όπως ο γράφων, να δώσει προσοχή σε αυτό που πρόκειται να ακούσει, στο που οδηγεί αυτή η συνάντηση.

Κάπως έτσι, το Insomnia, έρχεται μπροστά μας με τα επτά του κομμάτια. Από το κλασικό "Valsamo" που σε ένα πιο αναμενόμενο ωστόσο αισθαντικό και εκφραστικό κλίμα ανοίγει το δίσκο μέχρι το funky "Telephone" και από το "the source", όπου το σαντούρι συναντά τα υπόλοιπα μουσικά και ρυθμικά στοιχεία του δίσκου μέχρι το αυτοσχεδιαστικό "flexible era" που τον ολοκληρώνει με το saz να απλώνεται παντού, όλα είναι εδώ και σε καλούν να ακούσεις ξανά το δίσκο όταν τελειώσει, να προσέξεις τις λεπτομέρειες, να καταλάβεις κι άλλα γι αυτόν.

Το σίγουρο συμπέρασμα, είναι πως αυτό το κατά τα φαινόμενα ...μπλέντερ, μόνο τυχαίο δεν είναι.

Είναι η μουσική που είναι ενιαία, που συνδέει στοιχεία ετερόκλητα, ειδικά όταν κανείς δεν επιλέγει ν αναμασά τα ίδια, να αναπαράγει το ίδιο κλίμα, αλλά μοιράζεται την ανάγκη του για δημιουργία μαζί μας, χωρίς στεγανά, με ταπεινότητα, υπενθυμίζοντας πως τόσο αυτή η ανάγκη όσο και το εκάστοτε αποτέλεσμα, δε μας ανήκει, δε χωράει πουθενά, είναι μεγαλύτερο από εμάς, είναι ωστόσο πέρα για πέρα (και) δικό μας.

Το τελευταίο αυτό συναίσθημα, ειδικά στις εποχές που ζούμε, όσο προφανές και να φαίνεται είναι πολύ ακριβό και δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Μπορείτε να προμηθευτείτε το Insomnia ηλεκτρονικά εδώ.

Μπορείτε επίσης με τον ίδιο τρόπο να προμηθευτείτε την προηγούμενη δισκογραφική δουλειά, Neveser, εδώ.