Όταν ένας ολόκληρος κόσμος γεννιέται γύρω μας  βασισμένος σε μία απλή  ιδέα, όσο και αν αυτή προσκαλεί ανθρώπους διαφόρων καταβολών, κινήτρων, επιπέδων, όσο και αν αυτή πολλές φορές διαχωρίζεται και αναμασάται σε ένα μέρος της μόνο, όσο και αν παίρνει χρόνο για να αποδείξει το μεγαλείο της, όσο και αν πολλές φορές παρουσιάζεται ή μεταφέρεται μόνο σε κάποια ή κάποιες διαστάσεις της, όσο και αν η ουσία της γίνεται αντιληπτή από πολλούς μόνο λίγες στιγμές, τότε μόνο να ελπίζει κανείς μπορεί, μόνο να περιμένει για όσα έρχονται και θα έρθουν, ανεξαρτήτως του ποια από τις παραπάνω εκδοχές επιλέγει κανείς για να την περιγράψει,  ανεξαρτήτως της θέσης που θα επιλέξει κανείς για να βρεθεί κοντά της, ανεξαρτήτως του πόσοι, πότε και πώς θα αντιληφθούν την ουσία της.

γράφει ο ακροβάτης

Έχουμε βρεθεί πολλές φορές (ήδη τρεις) στη θέση να παρουσιάζουμε και να μοιραζόμαστε την έναρξη ενός νέου κύκλου για τη μουσική ομάδα "Γιαβάς-γιαβάς", ή αλλιώς την ομάδα με μικρασιάτικα και παραδοσιακά με το Στέλιο Κασσαπάκη, μία από τις πρώτες δραστηριότητες που ξεκίνησαν στο χώρο, και που τρία χρόνια μετά, σε ένα οργανωμένο και πιο ώριμο πλαίσιο, παίρνει δικαιωματικά πρωταγωνιστικό ρόλο σε όσα συμβαίνουν στο Πλουμί.

Η αλήθεια είναι όμως, ότι για πρώτη χρονιά, τόσο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένο όλο το πλέγμα των δραστηριοτήτων όσο και του project γενικότερα, όσο των δυνατοτήτων που αυτό δίνει στα χέρια μας, είναι η πρώτη χρονιά που η μουσική ομάδα "Γιαβάς γιαβάς, ξεκινά όχι με τον αέρα κάποιας νέας αρχής, αλλά έχοντας αφήσει στα αυτιά και τα μάτια μας, από την περσινή χρονιά, μία πολύ σημαντική στιγμή στο δρόμο της καθώς και στο δρόμο των μουσικών ομάδων στο χώρο, αυτό της μουσικής της παράστασης, με τη οποία ξεκίνησαν οι περσινές εκδηλώσεις για τα τρία χρόνια Πλουμί, περισσότερα στοιχεία μπορεί κανείς να δει γι αυτή εδώ. 

Είναι η πρώτη χρονιά λοιπόν, που μιλώντας για τα όσα θα γίνουν, πριν την πρώτη της συνάντηση, καθώς και με τα όσα γράφονται ενώ η δεύτερη συνάντησή της πραγματοποιείται την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, νιώθουμε ότι είμαστε λίγο ή πολύ πιο κοντά, τόσο στο νήμα που άφησε η περσινή χρονιά για να ξετυληχθεί ακόμα, καθώς  κυρίως σε εκείνη τη βασική ιδέα για την οποία μιλήσαμε στην αρχή,  ένα μείγμα που από την πρώτη  στιγμή, δεν άργησε να δώσει τα δείγματά της και αυτή τη χρονιά. Η μουσική ομάδα  "Γιαβάς-γιαβάς" είναι εδώ λοιπόν, και από την πρώτη συνάντηση φρόντισε να μας δείξει όχι όλες, αλλά τις βασικές αρετές αυτού του μείγματος.

Ο κύκλος στήθηκε από νωρίς, και παλιοί και νέοι συμμετέχοντες βρέθηκαν ξανά εκεί, στη γνώριμη εικόνα, μαζί με ανθρώπους που είτε έχοντας φέρει κάποιο όργανο, είτε παρακολουθώντας για πρώτη φορά μια τέτοια συνάντηση, βρέθηκαν στο κέντρο του χώρου.

Ο Στέλιος Κασσαπάκης, με το γνώριμο ύφος, τρόπο και ταλέντο που έχουμε πολλές φορές περιγράψει και νιώσει, έβαλε τόσο την ομάδα, όσο και το χώρο ολόκληρο, σε νέες μελωδίες και σκοπούς, με τη γνωστή υπομονή, και κυρίως με την  ολοφάνερη παρακίνηση και χαρά του να παίζει κανείς μαζί με άλλους.

Τα παραπάνω όπως ήταν φυσικό, προσκάλεσαν και ανθρώπους που βρέθηκαν στο χώρο μόνο και μόνο για να ακούσουν, για να νιώσουν και να παρακολουθήσουν, σεβόμενοι τα όσα συνέβαιναν στο κέντρο αυτού, μια εικόνα που και την περσινή χρονιά αλλά και αυτή φαίνεται ότι θα ζήσουμε πολλές φορές.

Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, η βραδιά δεν τελείωσε εκεί.  Εκτός κύκλου πια, αλλά γύρω από κάποιο τραπέζι, συνέβη κάτι που συχνά συνέβαινε και την προηγούμενη χρονιά. Όσοι έμειναν  από τη συνάντηση, συνέχισαν να παίζουν, στο πάντα φιλόξενο περιβάλλον που ο χώρος προσφέρει, μια φιλοξενία ειλικρινή, απλόχερη και διαρκή σε όσους θέλουν να εκφραστούν  σε αυτόν, σε όσους τον σέβονται, κυρίως δε σε εκείνες τις πολύ απλές αλλά πολύ ουσιαστικές ιδέες, που όπως είπαμε γεννάνε κόσμους ολόκληρους μπροστά μας.