Και να 'μαστε πάλι εδώ. Η φετινή συναυλία της μουσικής ομάδας "Γιαβάς-Γιαβάς", πραγματοποιείται απόψε Παρασκευή 20 Ιουνίου στις 21:00, στο ανοιχτό θέατρο της Συλλάμου. 

Ένα σύνολο από ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους, μια πραγματική μουσική ομάδα, που υπό τις οδηγίες του Στέλιου Κασσαπάκη στο ούτι, αλλά με πολλούς περισσότερους πρωταγωνιστές, τόσο κατά τη διάρκεια της παράστασης όσο και κατά την προετοιμασία της, παρουσιάζουν για μία ακόμα χρονιά  επιλογές από συνθέσεις, σκοπούς και τραγούδια, από την ευρύτερη μουσική της Μεσογείου και των Βαλκανίων, αλλά και προσωπικές συνθέσεις, όλα δουλεμένα στις συναντήσεις της ομάδας κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Υπενθυμίζουμε εδώ ότι η "Γιαβάς Γιαβάς" υπάρχει με αυτό το όνομα και τη μορφή από το 2016, πραγματοποιώντας από εκείνη τη χρονιά κάθε χρόνο τέτοιες συναυλίες, ωστόσο  ξεκίνησε ως αρχική ιδέα από το 2014, σε μια εποχή όπου οι μουσικές ομάδες δεν ήταν τόσο διαδεδομένες όσο σήμερα.

Επιστρέφοντας στη συναυλία,  αξίζει να διευκρινιστεί όπως κάθε χρόνο, πώς πρόκειται για ένα μεγάλο μουσικό γεγονός, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μιας και πραγματοποιείται με ίδια μέσα, με βοήθεια φίλων σε σχέση με τις υψηλές απαιτήσεις της σε εξοπλισμό κάθε είδους και χάρη στην καλή διάθεση του πολιτιστικού συλλόγου της περιοχής που παραχωρεί το ανοιχτό θέατρο, ενώ η είσοδος  είναι ελεύθερη με προαιρετική εισφορά στο κουτί ενίσχυσης για τις ανάγκες της βραδιάς.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κάλεσμα στη συναυλία:

1. Κατ'αρχήν γιατί η "Γιαβάς-Γιαβάς"  συνεχίζει να φέρνει στην επιφάνεια την αρχική της ιδέα, το να βρίσκονται άνθρωποι που μοιράζονται τις γνώσεις, το χρόνο και την τέχνη τους, προσκαλώντας κι άλλους, κυρίως  υπενθυμίζοντας την ανάγκη για τέτοιες συνευρέσεις εδώ και αλλού, κόντρα στην αντιμετώπιση της μουσικής ως  προϊόντος προς κατανάλωση,  οικονομική συναλλαγή ή ή ως ένα ένα χόμπι με την κακή και αδιάφορη έννοια.
2.  Γιατί αν αναλογιστεί κανείς πόσοι άνθρωποι έχουν περάσει από τις συναντήσεις αυτής της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια,  η Γιαβάς Γιαβάς αποδεικνύει πως μπορούν οι μουσικές ομάδες να είναι διαχρονικές,  παίρνοντας ταυτόχρονα στοιχεία και εμπλουτίζοντας το χαρακτήρα τους.
3. Γιατί όλα τα παραπάνω ποτέ δε συνοδεύτηκαν από μεγάλα λόγια, παρά από μια σεμνότητα στον τρόπο και τη νοοτροπία, μια διαρκή ενθάρρυνση σε όλο και περισσότερους να παίξουν μαζί,  μια διαρκή προσπάθεια να μάθουμε καινούργια πράγματα, ανεξαρτήτως επιπέδου και προαπαιτούμενων, με ένα γενναιόδωρο μοίρασμα γνώσεων και εμπειριών.
4.  Γιατί όλη αυτή η διεργασία, πέρα από την ενθάρρυνση στη συμμετοχή, εμπνέει και άλλες ομάδες, διαδίδει την ιδέα και την ανάγκη να παίξουν οι άνθρωποι μαζί και να μοιραστούν τις γνώσεις τους.
5. Γιατί μπορούν τέτοιες μουσικές ομάδες και όχι για λόγους βιτρίνας, ούτε ως κάτι ανεξάρτητο και προηγούμενο από αυτές, να μην μένουν αδιάφορες για την πραγματικότητα γύρω τους, παρά να παίρνουν όπως μπορούν και με όπλο την τέχνη τους θέση κάπου εκεί.
6. Κυρίως γιατί ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τέτοιων μουσικών και άλλων εγχειρημάτων, σε τέτοιες βραδιές όπως η αποψινή, αποδεικνύεται ότι αυτό που έχουν τελικά να μοιραστούν, μπορεί να  αγγίξει και να συγκινήσει ανθρώπους που δεν έχουν απαραίτητα προηγούμενες γνώσεις γι αυτό που συναντούν, αυτό που γενικά λέγεται πλατύ κοινό.