Ένα αφιέρωμα στο Πλουμί το project, ένα φαινομενικά μικρό, στην πραγματικότητα μεγάλο, δίκτυο καταστάσεων και πρωτοβουλιών και ανθρώπων, που συνεταιρίζουν το χρόνο τους.

Ο Ιούλιος είναι εδώ, οι τέσσερις εβδομάδες αλλά και τα τρία χρόνια που προηγήθηκαν βρίσκονται πίσω μας και κάπου εδώ έρχεται η ώρα να μιλήσουμε και κυρίως να θέσουμε σε εφαρμογή και να σας παρουσιάσουμε, τα όσα θα επακολουθήσουν, τα όσα γεννιούνται, τα όσα εξελίσσονται, καθώς και γι αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν.

Για να γίνει αντιληπτό το πώς φτάσαμε εδώ, οφείλουμε να πούμε ότι εδώ και καιρό, διαπιστώνουμε,καταγράφουμε, συζητάμε, συμπεραίνουμε, κρίνουμε, σχεδιάζουμε και γενικά επεξεργαζόμαστε την πραγματικότητα γύρω μας, μια πραγματικότητα πλούσια από θετικές και αρνητικές εμπειρίες, μια πραγματικότητα που διαρκώς έθετε ερωτήματα προς απάντηση, μια πραγματικότητα που σε κάθε περίπτωση, έδινε συνεχώς κίνητρο για να συνεχίσουμε, να διορθώσουμε, να προετοιμάσουμε, να ξεπεράσουμε δυσκολίες και εμπόδια, να αντιμετωπίσουμε ανθρώπους και συμπεριφορές, να ενθαρρύνουμε άλλους για να πιστέψουν στις δυνάμεις τους, να εξηγήσουμε στον εαυτό μας και σε άλλους αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, κυρίως δε να διατηρήσουμε ζωντανή την ελπίδα, το όραμα και τα όνειρά μας, όνειρα που τις περισσότερες φορές βρίσκονταν είναι η αλήθεια στα κεφάλια λίγων ανθρώπων, άλλες φορές περισσότερων και που κάπου εδώ ήρθε η ώρα να γίνουν πραγματικότητα.

Κάποιους μήνες πριν σε μια πρώτη προσπάθεια να περιγράψουμε αυτά τα όνειρα, με μία εκτενή ανακοίνωση για τα "9+1 πράγματα που δεν είναι το Πλουμί"

Σήμερα περνάμε σε αυτά που είμαστε, σε αυτά που θέλουμε να γίνουμε, σε αυτά που θέλουμε μαζί να μοιραστούμε. Περνάμε στα όσα πρόκειται από τώρα να συμβαίνουν. Το Πλουμί project, όπως ανακοινώνεται σήμερα αποτελείται  λοιπόν από τέσσερα αντικείμενα.

Ασχολούμαστε με την ξεχασμένη γνώση της αυτάρκειας, μια γνώση που αφορά σε υλικά, τεχνικές και γνώση, που αφορά τόσο στην τροφή από τη συλλογή μέχρι τη μεταποίηση όσο και σε άλλα θέματα και συναποτελείται από στιγμιότυπα αυτού του μεγάλου κύκλου. Με λίγα λόγια αναπτύσσουμε ένα μεγάλο εγχείρημα που περιλαμβάνει όλα εκείνα τα μέσα που θα φέρουν τόσο εμάς όσο και περισσότερους από εσάς, κοντά σε όλο τον πλούτο, από την καλλιέργεια, το σεβασμό σε αυτή, στο προϊόν και τον παραλήπτη του, τη συλλογή υλικών που βρίσκονται σε αφθονία γύρω μας και που μπορούν να αξιοποιηθούν, τη γνώση όλων εκείνων των τρόπων με τους οποίους ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτά τα υλικά, που μέχρι τώρα είναι είτε δυσπρόσιτα είτε άγνωστα, όλων των τεχνικών μεταποίησης, συντήρησης και αξιοποίησης, των συνδυασμών, των ξεχασμένων συνταγών, αλλά και άλλους τομείς πέρα από την τροφή, με όλη εκείνη τη γνώση που βασίζεται σε ένα τρόπο ζωής που αφήνει λιγότερα απορρίμματα ή αχρησιμοποίητα υλικά, και που είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα συμβάλλουν αποφασιστικά σε αυτό που λέμε ευ ζην.

Μιλάμε φυσικά για το project “Πολύτροπος”, που από αυτό το μήνα αρχίζει επισήμως ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων, με ημέρες μεταποίησης, γεγονότα, συμμετοχές σε γεγονότα εντός και εκτός του χώρου, φυσικά τη δική του ιντερνετική και προσεχώς έντυπη παρουσία, με την ολοκαίνουργια σελίδα του εδώ, όπου φιλοξενεί όλον αυτό τον πλούτο, τόσο από τα όσα έχουν προηγηθεί, όσο και από αυτά που έρχονται. Πρόκειται για ένα project, που συνδυάζει τόσο τη γνώση για τα όσα αναφέρθηκαν πριν, αποσκοπεί ωστόσο και σε τρεις ακόμα στόχους. Ο πρώτος είναι η παραγωγή προϊόντων και η άμεση διάθεσή τους, τόσο από το ράφι του παντοπωλείου για το οποίο θα μιλήσουμε στη συνέχεια, όσο και μέσα φυσικά από την ίδια την κουζίνα του καφφενείου, όπου εδώ και μήνες τα προϊόντα του ήδη είναι διαθέσιμα και ήδη δημοφιλή σε κάθε στιγμή, τόσο τις καθημερινές όσο και στα διάφορα γεγονότα και αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του συνολικού καταλόγου. Ο δεύτερος είναι το να δοθεί όλο και μεγαλύτερο κίνητρο σε μια ομάδα ανθρώπων, να συμμετάσχουν σε όλες τις δραστηριότητές του, να μάθουν, να δουλέψουν γι αυτές, να προετοιμάσουν τα προϊόντα, να μοιραστούν τη γνώση και να γίνουν μέρος ενός κύκλου παραγωγής και γνώσης ατελείωτου, τόσο όσο αφορά στην αστείρευτη ροή της γνώσης και των πρώτων υλών που βρίσκεται γύρω μας, όσο και στις δυνατότητες που δίνει τόσο σε αυτούς όσο και στο project για ένα μηχανισμό παραγωγής προϊόντων μικρής ή μεγαλύτερης κλίμακας που μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του χώρου ή της ευρύτερης περιοχής.

Δεν είναι τυχαίο, ότι πριν καλά καλά την επίσημη οργανωμένη λειτουργία του, το project “Πολύτροπος” ετοιμάζει ήδη ένα μεγάλο εγχείρημα, αυτό που αναφέρεται στον κύκλο του αμπελιού, από την καλλιέργεια μέχρι την κατανάλωση, του “Λαγκάδα το project”, που ήδη έδωσε τα πρώτα του υλικά και προϊόντα, και που αναμένεται να εντείνει τις δραστηριότητές του από το φθινόπωρο, δραστηριότητες που ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια του χώρου, του παντοπωλείου ή της ίδιας της αυτάρκειας, και που πολλές φορές θα συνδυάσουν αυτή και με άλλα, φαινομενικά μακρινά, μέρη του συνολικού εγχειρήματος. Δεν είναι επίσης τυχαίο, το γεγονός ότι η αυτάρκεια και ο πλούτος που αυτή μας δίνει, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και στα υπόλοιπα αντικείμενα του συνολικού project, όπως θα εξηγηθεί παρακάτω.

Το ζήτημα της πληροφορίας σε όλες της τις διαστάσεις από τη γνώση μέχρι την είδηση και από την άποψη μέχρι την εκπαίδευση, αποκτά εκ των πραγμάτων αλλά και με νέα εγχειρήματα επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στο συνολικό project και ένα μεγαλύτερο φάσμα μέσων χρησιμοποιείται για τη διάδοσή της καθώς και για την εξαγωγή συμπερασμάτων πάνω σε αυτό από εδώ και μπρος.

Πριν κάνουμε τα πράγματα συγκεκριμένα θα μας επιτραπεί ένα γενικό σχόλιο. Η χρήση του internet, τόσο από το project αλλά και γενικότερα στην Ελλάδα εμπεριέχει μία αντίφαση. Από τη μία μπορεί να πει κανείς ότι είναι διαδεδομένη, τόσο με τη σχετικά ελεύθερη ή τουλάχιστο αρκετά εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο, με πολλά μέσα και κανάλια πληροφορίας, επομένως θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι αποτελεί αυτό εύφορο έδαφος προκειμένου να μεταδώσει πληροφορίες, γνώση, γεγονότα, απόψεις και να προωθήσει δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Η πλευρά αυτή είναι εν μέρει σωστή, όχι όμως εξολοκλήρου. Από την άλλη πλευρά, είναι πέρα για πέρα αλήθεια, πως όσο διευρυμένο κι αν είναι το πλήθος των χρηστών του internet ή των “κοινωνικών δικτύων”, οφείλει κανείς να μην εγκλωβίζεται μόνο σε αυτό, έχοντας απαντήσεις και διαρκείς στόχους τόσο σε κοινά  ευρύτερα, είτε γιατί η πρόσβαση στο internet δεν είναι καθολική, κυρίως δε γιατί είναι η γοητεία της ζωντανής επαφής, ή της φυσικής επαφής με άλλα μέσα όπως τα έντυπα που, κάνοντας την αναζήτηση της πληροφορίας πιο δύσκολη, δημιουργεί αυτό που λέμε συνειδητό κοινό.

Με βάση τα παραπάνω τα δικά μας μέσα για τη ροή της πληροφορίας, όλης της πληροφορίας σχετικά με τις δράσεις και τα γεγονότα του project σε όλα του τα επίπεδα και σε κάθε στιγμή, της γνώσης που μεταδίδεται μέσα από αυτές, της γνώσης επίσης που διατίθεται γύρω από αυτές και γενικότερα γύρω από τα αντικείμενα, όπως η αυτάρκεια, η μουσική και η τέχνη,  οι δομές που στήνονται, το παντοπωλείο, το καφφενείο, οι τεχνικές και τα υπόλοιπα, της πληροφορίας γύρω από τα όσα συμβαίνουν στο χώρο, στη γύρω περιοχή και αλλού, της οπτικοακουστικής μετάδοσης όλων των γεγονότων, των ιδεών, των προϊόντων και των δημιουργημάτων, οργανώνονται πιο συνειδητά, πιο αυτόνομα, πιο συνολικά, προκειμένου με τη δική τους σειρά να αποτελέσουν ένα ακόμα μεγάλο μέρος του συνολικού project.


Πιο συγκεκριμένα, το "Περιοδικό", μία προσπάθεια συμπερίληψης των παραπάνω, αναπτύσσει από αυτό το μήνα επίσημα τη δική του σελίδα εδώ, προσανατολισμένη στην εύκολη πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα της πληροφορίας, προσανατολισμένη ταυτόχρονα και οργανωμένη και στα υπόλοιπα αντικείμενα του project. Περιλαμβάνει όπως μέχρι τώρα συμβαίνει, κείμενο, άρθρα και αποσπάσματα, αφιερώματα, συνεντεύξεις καθώς και μια μικρή, επιλεγμένη agenda. Με βάση τα παραπάνω, αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα-μέρη του project, μιας και με την καθημερινή του ενημέρωση και αναβάθμιση του ρόλου του, φιλοδοξεί να συνενώσει τόσο όλα τα υπόλοιπα τμήματά του, παλιά και καινούργια, να συντονίσει τη ροή της πληροφορίας γύρω από αυτά αλλά και σε μικρό χρονικό διάστημα να εξελιχθεί με τη σειρά του. Έντυπη έκδοση του "Περιοδικού", άλλα έντυπα υλικά καθώς και ένα κανάλι ήχου και πληροφορίας, ένας ιντερνετικός ραδιοφωνικός σταθμός, είναι τα αμέσως επόμενα, πιο κοντινά ή λίγο πιο μακρινά σχέδια που ήδη προετοιμάζονται.
Στο  πεδίο της πληροφορίας και της έντυπης και όχι μόνο έκδοσης, περιλαμβάνεται και ένας τομέας που έχει ήδη δείξει τα πρώτα , πειραματικά δείγματα γραφής συνδυασμένα με τη μουσική και τις θεματικές φόρμες και με αφορμή τα ραντεβού τους τον Απρίλη και το Μάιο,οι "εκδόσεις", ένας τομέας που αναμένεται να αναπτυχθεί περαιτέρω εκτός απροόπτου από το φθινόπωρο ακολουθώντας το βηματισμό των υπόλοιπων τμημάτων του project.

Μέρος τρίτο: η μουσική, ένα διαχρονικά φρέσκο και συνολικό αντικείμενο

Κάποιες από τις πιο ισχυρές αναμνήσεις στο χώρο, και που όχι άδικα θεωρούνται γι αυτόν στοιχείο ταυτότητας, είναι οι μουσικές στιγμές πάσης φύσης. Γλέντια, συναυλίες, συναυλιακές βραδιές, θεματικές βραδιές, μουσικές ομάδες, μαθήματα μουσικής, στιγμές αυτοσχέδιες, μουσικές παρέες, συλλογικές κουζίνες, είναι κάποιες από αυτές. Είναι αλήθεια ότι το να βρίσκεται κανείς δίπλα σε τόσο ταλαντούχους μουσικούς, εντός και εκτός της ομάδας του χώρου από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, καθώς και η αποφασιστική συμβολή μιας αισθητικής διαφορετικής και ιδιαίτερης, ενάντια πολλές φορές σε ό,τι συνηθιζόταν γενικώς, που από την πρώτη στιγμή τέθηκε στην ταυτότητα του χώρου και όπως φάνηκε και στη συνέχεια ανεξαρτήτως των εξελίξεων, έπαιξε και παίζει ρόλο μέχρι και σήμερα. Η μουσική λοιπόν αποτελεί για εμάς ένα ευρύ, βιωματικό κομμάτι της ζωής μας, τόσο στο Πλουμί όσο και γενικότερα. Αποτελεί, έναν ολόκληρο κόσμο, από τη δημιουργία και τη σύνθεση, την έκφραση, τη συνεύρεση, την έμπνευση, τη χαρά να παίζει κανείς μαζί με άλλους, τη σχέση της με τη στιχουργική και την ποίηση, τη γνώση γύρω από αυτή και την αρχιτεκτονική της, τη ζωή των ανθρώπων γύρω της.
Η μουσική λοιπόν δε μπορεί να λείπει από το Πλουμί το project, ωστόσο έρχεται η στιγμή οριστικά και αμετάκλητα να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα, που μέχρι τώρα περισσότερο ή λιγότερο  δηλώνονταν, θεωρητικά ή έμπρακτα.
Η μουσική  γίνεται επισήμως ένα συνολικό αντικείμενο με πολλά τμήματα και προεκτάσεις, που από εδώ και στο εξής, αποκτούν νόημα και κυρίως συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς περισσότερο φανερούς.
Περιλαμβάνει κατ'αρχήν μια σειρά από μουσικές βραδιές, παραστάσεις, συναντήσεις και άλλες, που δεν έχουν σκοπό σε καμία περίπτωση τη μουσική επένδυση της κατανάλωσης. Αυτές οι βραδιές, δεν αποτελούν ούτε ρουτίνα, ούτε συνήθεια. Πρόκειται για βραδιές , που μέσα από τις οποίες στο σύνολό τους αναδεικνύονται το περιεχόμενό όσων παρουσιάζονται, το θέμα τους, οι συντελεστές τους και η σκηνοθεσία τους ή η διάδραση και τα όσα αυτές προκαλούν στο κοινό, τόσο με την άμεση επαφή των μουσικών με αυτό, όσο με τα αποτελέσματα αυτής της διάδρασης, όποια και αν είναι η συμβολή των δύο πλευρών, όποια και αν είναι η διάταξη του χώρου, όποια και αν είναι η στιγμή που αυτή η επαφή πραγματοποιείται, με μοναδική προυπόθεση τον αλληλοσεβασμό και τη διάθεση και των δύο πλευρών να πάρουν και να δώσουν, σε ένα περιβάλλον που δε διστάζει να τσαλακώνεται, να αλλάζει μορφή σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε βραδιάς, να διορθώνεται και κυρίως μακριά από λογικές υφαρπαγής κάποιου κέρδους ή υπερκατανάλωσης, χωρίς λογικές καπέλων στις τιμές, παρά επιλέγοντας τη δίκαια για εμάς λογική της προεραιτικής συνεισφοράς και ενίσχυσης για τις ανάγκες του χώρου, για όσα πραγματοποιούνται σε αυτόν. Αυτές οι βραδιές δίνουν μια πρώτης τάξης ευκαιρία στο συνολικό εγχείρημα να ξεδιπλωθεί, να τις αγκαλιάσει και να διαδώσει τη δράση του. Συνοδεύονται από τα προϊόντα της μεταποίησης από παλιές και νέες γεύσεις. που σερβίρονται στα τραπέζια κατά τη διάρκεια ή μετά από αυτές καθώς και με άλλες γεύσεις λιγότερο ή περισσότερο σχετικές με τους σκοπούς του project. Συνοδεύονται επίσης από αφιερώματα σχετικά με το θέμα τους, έντυπα και ηλεκτρονικά, πριν, μετά ή πριν, αφιερώματα στους συντελεστές, καθώς και απο ρεπορτάζ γι αυτές και τα όσα συνέβησαν στο χώρο. Φέρνουν ακόμα περισσότερους σε επαφή με το παντοπωλείο και το ευρύ φάσμα των περιεχομένων και της ιδέας του. Ανοίγουν ένα ακόμα άμεσο τρόπο ενημέρωσης για τα όσα πραγματοποιούνται ή πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Δημιουργούν τέλος ένα κοινό όλο και πιο συνειδητό γύρω από το χώρο, γύρω από όσα συμβαίνουν σε αυτόν και γύρω από την ιδέα του. Όλες οι μουσικές φόρμες του project, είναι και παραμένουν εδώ, τα "γλέντια από νωρίς το απόγευμα", το "συμβαίνει στα πέριξ: μικρά και μεγάλα ραντεβού με το ρεμπέτικο", η "κεραζώζα: η αθέατη όψη της μουσικής της Κρήτης", οι "συναυλίες κάτω από το παραθυρόφυλλο" αλλά και το "της ελιάς τα φυλλαράκια: ιστορίες από διάφορες τόπους και εποχές", όχι σε επίπεδο διακήρυξης, αλλά σε επίπεδο ουσίας, τόσο από άποψης εκδηλώσεων, όσο και από την άμεση πια σύνδεσή τους με το περιοδικό και τα περιεχόμενά του.
Η μουσική ωστόσο δεν τελειώνει εδώ. Περιλαμβάνει επίσης μουσικές ομάδες, τη δράση και τα αποτελέσματα των οποίων είδαμε τόσο μέσα στη χρονιά, όσο και στις τέσσερις εβδομάδες που προηγήθηκαν. Ο ρόλος των μουσικών ομάδων, τόσο αυτών που ολοκλήρωσαν τη χρονιά  με τις παραστάσεις, όσο και των υπόλοιπων, μαζί με άλλα μαθήματα μουσικής, ιδέες και δυνατότητες, αναμένεται από το φθινόπωρο να αποτελέσουν ένα ξεχωριστό υποσύνολο με τη δική του αυτόνομη παρουσία και οργάνωση και ήδη από τώρα προετοιμάζεται η δυνατότητα αξιοποίησης και των υπόλοιπων μέσων, εργαλείων, τμημάτων του συνολικού project,  όπως η σύνδεσή τους με τις εκδόσεις και με την παραγωγή έντυπου υλικού,  ή η σύνδεσή τους με το περιοδικό, και τα οπτικοακουστικά του μέσα.
Η μουσική ως αντικείμενο ξεπερνά όπως είναι φυσικό τα όρια του χώρου. Αναφερόμαστε φυσικά στην περιβόητη αναγέννηση της μουσικής δημιουργίας και δημιουργικότητας για την οποία μιλάμε συχνά, για εκείνες τις διοργανώσεις, τους ανθρώπους, τις προσπάθειες, τις δημιουργίες, τις πρωτοβουλίες, των οποίων τόσο καιρό γινόμαστε μάρτυρες, που οφείλουμε να αναδείξουμε, να ενθαρρύνουμε και να συνδεθούμε μαζί τους είτε βρίσκονται στη γύρω περιοχή είτε μακριά από αυτή. Για το σκοπό αυτό όλα τα μέσα και τα κανάλια, παλιά και νέα, καθώς και άλλα που πρόκειται να προστεθούν, επιστρατεύονται και είναι διαθέσιμα, για παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, άρθρα και οπτικοακουστικά μέσα, ζωντανές αναμεταδόσεις, αφιερώματα και εκπομπές, έντυπο υλικό καθώς και ανάδειξη όλης αυτής της δουλειάς μέσα  από το χώρο.
Η μουσική αφορά τέλος ως αντικείμενο ιδιαίτερα εκείνες τις περιπτώσεις, όπου γεννά έμπνευση, συνδυάζεται και προκαλεί άλλες μορφές έκφρασης, σε όλο και χωρίς κανέναν περιορισμό φάσμα, από την κίνηση και την υποκριτική, το θέατρο σκιών, μέχρι την αποτύπωση, το σκίτσο και όχι μόνο.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέταρτο αντικείμενο του project, που όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, αποτελεί  το πιο δύσκολο από όλα τα υπόλοιπα, αποτελεί ωστόσο με τη δράση και την παρουσία του, που από αυτό το μήνα ξεπερνά τα όρια του χώρου, την καλύτερη επιτομή όσων πρόκειται να συμβούν, καθώς και των λόγων που υπάρχει και συνεχίζεται το όλο project.