γράφει ο ακροβάτης

Η συνάντησή με τα 7 ψάρια ξεκίνησε 2 καλοκαίρια πίσω.

Χωρίς να έχουμε στο μυαλό, όσα θα επακολουθούσαν, βρεθήκαμε σε μια παρέα ανθρώπων που αναζητούσαν ονόματα και περιγραφές ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών, σε μια συζήτηση με πολύ γέλιο.

Λίγους μήνες μετά οι πρώτες πολύ εντυπωσιακές φωτογραφίες, τα δείγματα, και φυσικά το τελικό αποτέλεσμα ήρθε στα χέρια μας.

Μετά την πρώτη της προσπάθεια, το “Anamkhara” που σημαίνει “φίλος της ψυχής” για την οποία θα μιλήσουμε σε κάποιο άλλο άρθρο, αυτή τη φορά η Κέλυ Θωμά μας καλωσόρισε σε ένα ολόκληρο, εξαιρετικά γοητευτικό είναι η αλήθεια, κόσμο.

 

Η δεύτερη δισκογραφική δουλειά της Κέλυ Θωμά, ήταν γεγονός: “7 fish”.

Οι επτά και μία συνθέσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το δίσκο οφείλει κανείς να πει ότι τα καταφέρνουν περίφημα.

Επτά ψάρια λοιπόν:“Πιράνχας”, “Σαλάχι”, “Μελανούρι”, “Λύχνος”, “Χάμσι”, “Δελφίνια”, “Αθερίνα” . Επτά πρωτότυπες συνθέσεις, με ένα σύνολο από μουσικά όργανα, και μουσικούς δεξιοτέχνες, φυσικά με τις λύρες της Κέλυ Θωμά στο επίκεντρο. Επτά καταστάσεις εικονικής, ή όχι τόσο εικονικής, πραγματικότητας. Επτά ψάρια και πλάσματα, διαφορετικού μεγέθους και όψης, διαφορετικού βάθους, από τον πάτο του βυθού (λύχνος) μέχρι τον αφρό της θάλασσας (αθερίνα και hamsi, δηλαδή γαύρος), μοναχικά ή κατά κοπάδια, διαφορετικού στυλ κολύμβησης, διαφορετικής νοημοσύνης. Επτά συνθέσεις, διαφορετικής διάρκειας και συχνοτήτων, πλήρως αντίστοιχες στα παραπάνω, με πολλές διακυμάνσεις, εντάσεις και κάμψεις, αυτοσχεδιασμούς και αρμονικές, , που ακόμα και αν δεν έχεις τέτοια πρόθεση, σε κάνουν έστω και εκ των υστέρων να φαντάζεσαι πλάσματα να κολυμπούν ή να κινούνται γύρω σου, χωρίς να είσαι σίγουρος αν η σύνδεση της μουσικής με το όνομα του κομματιού είναι αυτοσκοπός ή απλώς μια πολύ εύστοχη επιλογή.

Και επειδή συμπαθούμε αυτά τα σχήματα, ας δώσουμε μια υποκειμενική εκδοχή αυτής της διάστασης πιο αναλυτικά:

Ο δίσκος αρχίζει με “Πιράνχας”. Ένας διάλογος ανάμεσα στις συγκλονιστικές λύρες με συμπαθητικές χορδές και τρομερά κρουστά, αποτελεί ίσως την πιο εντυπωσιακή εισαγωγή για όσα θα επακολουθήσουν, δίνοντάς μας από την πρώτη στιγμή ένα δείγμα όσων αναφέραμε ως τώρα, δημιουργώντας παράλληλα μια αίσθηση βουτιάς στα βαθιά, και μια αβεβαιότητα για το ποια θα είναι η στιγμή της επόμενης έντασης.

Συνεχίζουμε σε πιο αργούς ρυθμούς, με το “Σαλάχι”. Εδώ αυτό που αναφέραμε παραπάνω είναι ξεκάθαρο. Τα σαλάχια με τη ρυθμική τους κολύμβηση βρίσκονται γύρω μας, και εμείς αρχίζουμε να συνηθίζουμε την είσοδό μας στον καινούργιο κόσμο, και ίσως να κολυμπούμε μαζί τους, πατώντας πάνω στην εξαιρετική μελωδία και ενορχήστρωση.

Ακολουθεί το “Μελανούρι”. Ψάρια μεσαίου μεγέθους, με ασημένιες αποχρώσεις και τα χαρακτηριστικά δαχτυλίδια στην ουρά, χορεύουν γύρω μας, όπως κάνουν όταν κάποιος τα κυνηγά, ή όταν προσπαθούμε να τα πλησιάσουμε, σε μια κίνηση προσέγγισης και απομάκρυνσης.

Φτάνουμε στο βυθό. “Λύχνος” με αργές κινήσεις ψαριών στο βυθό της θάλασσας που ζουν στο δικό τους κόσμο , με αρκετό νερό από πάνω, ωστόσο στο έδαφος του βυθού και μετακινούνται με αργές και ανεπαίσθητες κινήσεις, προκειμένου να μη γίνουν αντιληπτά.

Ξαφνικά ανεβαίνουμε ψηλά. “Hamsi”, δηλαδή γαύρος. Εδώ οι κινήσεις είναι γρήγορες και πολυπληθείς. Μια πλουραλιστική σύνθεση, για ένα πλήθος μικρών ψαριών που κινούνται λίγο πιο πριν τον αφρό, παρασύρονται από τα ρεύματα, αποκτούν ωστόσο το δικό τους ρυθμό.

Τα μεγέθη αλλάζουν στην επόμενη σύνθεση, που είναι ίσως μία από τις πιο εικονοπλαστικές του δίσκου. “Δελφίνια”, μέσα και έξω από το νερό σε συγχρονισμένη κολύμβηση, χωρίς αρχή μέση και τέλος, σίγουρα όμως με μια εντύπωση ατέλειωτης ομορφιάς και εξυπνάδας.

Λίγο πριν το τέλος “Αθερίνα”. Εδώ συμβαίνει ό,τι και με τα Πιράνχας στην αρχή. Είναι τέτοια η ποιότητα της σύνθεσης, της απόδοσης και της ενορχήστρωσης, που προτού συλλάβεις την εικόνα γύρω σου, που είναι σίγουρα αντίστοιχη με το σχήμα που περιγράφουμε τόση ώρα, δεν ξέρεις τι να πρωτοπροσέξεις.

Ο δίσκος ωστόσο δεν τελειώνει εκεί.

Ακολουθεί μια όγδοη σύνθεση, το “S”. Εδώ η εικόνα είναι διπλή. Είναι εκείνη η εικόνα της θάλασσας όπως εσύ τη βλέπεις όταν την αφήνεις και φεύγεις, ή ό,τι επικρατεί στο βυθό χωρίς να είσαι εσύ εκεί. Η τάξη και η ησυχία επανέρχεται, αργά αργά.

Μετά από αυτή την εντελώς υποκειμενική, ίσως αυθαίρετη αλλά γοητευτική διάσταση ας επιστρέψουμε στην ουσία.

Το “7 fish” αποτελεί ένα από τα πιο φρέσκα δείγματα της διεργασίας που πραγματοποιείται στο νησί και πέρα από αυτό. Ταυτόχρονα αποτελεί ενδεικτικό αποτέλεσμα της συνεργασίας εξαιρετικών μουσικών στην απόδοση πρωτότυπης μουσικής, όταν αυτούς τους συνδέει η αγάπη γι αυτό που κάνουν μαζί. Αποτελεί κυρίως ένα ακόμα δείγμα μιας πολυεπίπεδης δημιουργικής ευφυΐας, που με σταθερά και ουσιαστικά βήματα, χωρίς περιττή φασαρία, ξεδιπλώνεται και αναπτύσσεται μπροστά στον ακροατή, σε κάθε ακροατή ανεξαρτήτως καταβολής και του τραβάει αποφασιστικά την προσοχή. Και είναι ο συνδυασμός των δύο παραπάνω, που σε όλη μα όλη τη διάρκεια του δίσκου όχι μόνο έχουμε ένα αποτέλεσμα που τεχνικά αλλά και διαδραστικά είναι αυτό που λέμε υψηλού επιπέδου, αλλά και που είναι αναρίθμητες οι στιγμές που μένουμε άφωνοι, από ένα ομολογουμένως μεγάλο πλήθος διαφορετικών μουσικών μεταξύ τους (Ross Daly, Zohar Fresco, Efren Lopez, Άρης Κορνελάκης, Γιώργης Μανωλάκης, Σοφία Ευκλείδου, Ταξιάρχης Γεωργούλης, Pedram Khavar Zamini, Γιάννης Παπατζανής, Miriam Encinas Laffite, Παύλος Σπυρόπουλος), που ξεδιπλώνουν απλόχερα το ταλέντο τους, εντός και εκτός των προβλεπομένων, με ταξίμια, παύσεις και μουσικούς διαλόγους.

Το “7 fish” αποτελεί επίσης ίσως από εκείνα τα λίγα δείγματα, που χωρίς να προσδιορίζεται εκ των προτέρων όσο αφορά τη φόρμα του ή το σκοπό του, τη βιτρίνα ή τα όσα θέλει να αφήσει πίσω του, δίνει  πολλούς λόγους για να θυμάται και να αναγνωρίζει κανείς τις μελωδίες του, να συγκινείται από τις στιγμές του, να νοιώθει και να μαθαίνει. 

Η Κέλυ Θωμά σε μία από τις καλύτερες στιγμές της (είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν πολλές επόμενες), σε όλες τις πλευρές του δίσκου. Συνθέσεις, ενορχηστρώσεις, επιλογές και φυσικά  η τρομερή τεχνική αλλά και συναισθηματική απόδοση στη λύρα, για την οποία έχουμε μιλήσει πολλές φορές

Η μουσική στο “7 fish”, είναι ένας ωκεανός, που σε προσκαλεί να κολυμπήσεις, χωρίς  να χρειάζεται απαραίτητα να συνειδητοποιήσεις τις διαφορετικές μουσικές επιρροές ή τις λεπτομέρειες, χωρίς να μπορείς σε καμία περίπτωση να του αντισταθείς.