"Ένα τμήμα του κόσμου, το δικό μας, καταγίνεται με ένα μονομανή τρόπο με τη σύνταξη της λίστας των σφαλμάτων του, δημιουργώντας για τον εαυτό του ένα αλαζονικό στάτους βασανιστή. Από την παιδική μας ήδη ηλικία, εκπαιδευόμαστε στην αυτοκατηγορία. Το κριτικό πάθος που είχε ως σκοπό να απελευθερώσει το άτομο από τις προκαταλήψεις έγινε η πιο κοινή προκατάληψη. Απλά πέρα από ένα ορισμένο όριο επαγρύπνησης, η λογική μεταμορφώνεται σε καταστροφικό σκεπτικισμό. Όταν η αμφιβολία γίνεται η μοναδική μας πίστη, αρχίζει να φθείρει όλη την ενεργητικότητα που άλλοτε συνόδευε την πίστη. Και τότε παύουμε να υπερασπιζόμαστε τις κοινωνίες μας: προτιμάμε να αφανιστούμε παρά να εκδηλώσουμε και την ελάχιστη αγάπη γι αυτές."

Πασκάλ Μπρυκνέρ, "η τυραννία της μεταμέλειας"